Το Post Office Protocol (POP) είναι ένα πρότυπο Διαδικτύου που καθιστά δυνατή τη λήψη μηνυμάτων email από έναν διακομιστή email σε έναν υπολογιστή. Το POP έχει ενημερωθεί δύο φορές από την αρχή του το 1984 ως POP1. Post Office Protocol Version 2 (POP2) δημοσιεύτηκε το 1985. Post Office Protocol Version 3 (POP3) δημοσιεύτηκε το 1988 και περιλάμβανε νέους μηχανισμούς ελέγχου ταυτότητας και άλλες ενέργειες.
Κατώτατη γραμμή
Τα εισερχόμενα μηνύματα email αποθηκεύονται σε έναν διακομιστή POP μέχρι να συνδεθείτε (με ένα πρόγραμμα-πελάτη email) και να πραγματοποιήσετε λήψη των μηνυμάτων στον υπολογιστή σας. Το πρότυπο POP δεν περιλαμβάνει τα μέσα για την αποστολή μηνυμάτων. Το απλό πρωτόκολλο μεταφοράς αλληλογραφίας (SMTP) χρησιμοποιείται για την αποστολή μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Πώς συγκρίνεται το POP με το IMAP
Το POP και το Πρωτόκολλο Πρόσβασης Μηνυμάτων Διαδικτύου (IMAP) είναι παρόμοια στο ότι και τα δύο χρησιμοποιούνται για ανάκτηση email. Ωστόσο, το POP είναι παλαιότερο και ορίζει μόνο απλές εντολές για ανάκτηση email. Το IMAP επιτρέπει το συγχρονισμό μεταξύ συσκευών και την ηλεκτρονική πρόσβαση. Με το POP, τα μηνύματα αποθηκεύονται και διαχειρίζονται τοπικά σε έναν υπολογιστή ή συσκευή. Επομένως, το POP είναι πιο απλό στην εφαρμογή και συνήθως πιο αξιόπιστο και σταθερό.
Μειονεκτήματα του POP
Το POP είναι ένα περιορισμένο πρωτόκολλο που επιτρέπει σε ένα πρόγραμμα email να πραγματοποιεί λήψη μηνυμάτων μόνο σε υπολογιστή ή συσκευή, με την επιλογή να διατηρείται ένα αντίγραφο στον διακομιστή για μελλοντική λήψη. Ενώ το POP επιτρέπει στα προγράμματα email να παρακολουθούν τα ανακτημένα μηνύματα, μερικές φορές αυτή η διαδικασία αποτυγχάνει και τα μηνύματα ενδέχεται να ληφθούν ξανά. Επίσης, με το POP, είναι αδύνατο να αποκτήσετε πρόσβαση στον ίδιο λογαριασμό email από πολλούς υπολογιστές ή συσκευές και να συγχρονίσετε ενέργειες μεταξύ τους.
